انواع پارچه لباس کار

لباس کار در صحنه مد جا افتاده است، به طوری که شبح هایی مانند کت های معمولی و چینی ها به کمد معمولی شما راه پیدا کرده اند. اما اساس هر لباس کار خوب پارچه آن است.
پارچه های محافظ مورد استفاده در لباس های کار باید نرم تر و انعطاف پذیرتر باشند. آنها همچنین خواستار یک رویکرد مناسب تر برای طراحی لباس هستند.
پنبه یک الیاف طبیعی است که پوشیدن آن نرم و راحت است. می توان آن را در ضخامت های مختلف بافته کرد تا لباس هایی سبک وزن، محکم و قابل تنفس ایجاد کند. همچنین شستشوی آن آسان است و مقاومت خوبی در برابر سایش دارد و برای لباس کار مناسب است.
پارچه پنبه ای به طور طبیعی قابل تنفس است، به این معنی که می تواند با جذب رطوبت از پوست شما را خنک و خشک نگه دارد. این به ویژه در لباس کار تابستانی مفید است، زیرا از ایجاد گرما جلوگیری می کند و به شما کمک می کند راحت باشید.
یکی دیگر از مزایای پنبه این است که مانند برخی از پارچه های مصنوعی، میکروپلاستیک ها را هنگام شستشو در محیط آزاد نمی کند. این باعث می شود که برای هر کسی که می خواهد تأثیرات زیست محیطی خود را کاهش دهد، انتخاب خوبی است.

پارچه پلی استر یکی از رایج ترین منسوجات در جهان است. بادوام، ضد چروک و رنگ ثابت است. همچنین نسبتاً ارزان است که به رشد مد سریع کمک کرده است. با این حال، پلی استر برای محیط زیست خوب نیست. این از سوخت های فسیلی مانند زغال سنگ و نفت ساخته شده است که منابع تجدید ناپذیری هستند که در حال اتمام هستند. وقتی می سوزند، دی اکسید کربن را در هوا آزاد می کنند که باعث گرم شدن کره زمین می شود.
خوشبختانه، یک جایگزین پایدار برای پلی استر مبتنی بر نفت وجود دارد: پلی استر بازیافت شده. این از مواد پلاستیکی ساخته شده است که در غیر این صورت دور ریخته می شود، سپس در نخ ریسیده می شود و به لباس بافته می شود. از مزایای پلی استر بازیافتی می توان به مصرف انرژی و آب کمتر و همچنین کاهش ردپای محیطی اشاره کرد. همچنین راحت تر از پنبه تنفس می کند، بنابراین می تواند به کاهش بو و ایجاد رطوبت کمک کند. برای همه چیز از حوله های میکروفیبر نرم گرفته تا پتوهای پشمی و حتی برخی از کمربندهای ایمنی استفاده می شود.
پارچه های کشدار به شما این امکان را می دهند که لباس های کاری جذاب و متناسب با بدن خود بسازید. با این حال، دوخت آنها می تواند چالش برانگیزتر باشد و باید با الگوی مناسب جفت شوند.
بسیاری از الیاف طبیعی خاصیت ارتجاعی ذاتی دارند که به بازیابی کمک می کند، اما این ساختار نخ و پارچه است که تا حد زیادی عامل کشش را تعیین می کند. به عنوان مثال، پشم می تواند کاملاً الاستیک باشد اگر ساختاری مجعد یا موج دار داشته باشد، شبیه به اینکه مو خاصیت ارتجاعی داخلی خود را دارد.
پارچه های مقاوم در برابر شعله معمولا در لباس کار برای محافظت از کارگران در برابر آتش و گرما استفاده می شود. این پارچه ها اغلب در محیط های کاری خاص به دلیل مقررات مربوط به گواهینامه های ایمنی مورد نیاز هستند. دو نوع اصلی از پارچه های مقاوم در برابر آتش وجود دارد: ذاتاً ضد حریق و ضد حریق تصفیه شده.
پارچه های ذاتاً ضد حریق از الیافی ساخته می شوند که به طور طبیعی غیر قابل اشتعال هستند. آنها سطح ثابتی از محافظت از لباس های ساخته شده از آنها را ارائه می دهند و اغلب می توانند به طور منظم شسته شوند. با این حال، ممکن است گران‌تر از پارچه‌های مقاوم در برابر آتش باشند.
پارچه های مقاوم در برابر شعله درمان شده معمولاً در یک محلول شیمیایی غوطه ور می شوند تا خواص مقاومت در برابر آتش مورد نظر را اضافه کنند. سپس این مواد شیمیایی به الیاف پارچه متصل می‌شوند و زمانی که در معرض حرارت بیش از حد قرار می‌گیرند فعال می‌شوند. این می تواند راه مقرون به صرفه تری برای دستیابی به نتایج مشابه با پارچه های ذاتاً مقاوم در برابر آتش باشد، اما در برابر سایش به خوبی مقاومت نمی کنند، به این معنی که برای کاربردهای صنعتی سبک مناسب ترین هستند. برخی از پارچه‌ها نیز با قرار گرفتن مکرر در معرض گرما اثربخشی کمتری پیدا می‌کنند و ممکن است به مرور زمان ویژگی‌های مقاوم در برابر شعله خود را از دست بدهند.